- Διαβάστε την συνέντευξη έτσι όπως δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα like.philenews.com
DownTown Cyprus - 14-20/6/2015 issue 448
ΜΑΡΛΕΝ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ
«Στη Νέα Υόρκη μπορώ να είμαι ο εαυτός μου»
της Κωνσταντίνας Γεωργίου / Philnews.com
Μου δίνει την αίσθηση ότι έχει κατασταλάξει. Η Μάρλεν δεν αναζητεί τη φήμη. Το μόνο που θέλει είναι να κάνει καλές δουλειές και να βελτιώνεται διαρκώς, χωρίς να τη φοβίζει ο ανταγωνισμός. Στη Νέα Υόρκη, άλλωστε, νιώθει ελεύθερη, χωρίς να χρειάζεται να δίνει εξηγήσεις πουθενά.
Πώς αποφάσισες να εγκατασταθείς στη Νέα Υόρκη;
Βρισκόμουν σε μια φάση της ζωής μου που αισθανόμουν πως έκανα ό,τι μπορούσα σε Ελλάδα και Κύπρο. Πάντα ήθελα να δοκιμαστώ στη Νέα Υόρκη. Από τη στιγμή που τίποτα δεν με κρατούσε πίσω, κατάλαβα ότι αυτή ήταν η κατάλληλη ευκαιρία. Χωρίς, βέβαια, να σημαίνει ότι δεν θέλω να επιστρέψω στην πατρίδα μου. Πρώτα, όμως, πρέπει να αφήσω να εξελιχθεί αυτό το δημιουργικό «θηρίο» που βρίσκεται μέσα μου, σ’ ένα διαφορετικό περιβάλλον.
Δεν είχε να κάνει, δηλαδή, με το ότι απογοητεύτηκες από τον τρόπο που λειτουργούσαν τα πράγματα σε Κύπρο και Ελλάδα;
Στην αρχή έτσι νόμιζα. Τελικά, αποδείχθηκε ότι δεν είχα τίποτα άλλο να κερδίσω. Απλώς, χρειαζόμουν ένα μεγαλύτερο χώρο για να «παίξω», σε σχέση με όσα είχα να προσφέρω. Θα βρίσκομαι εδώ, μέχρι να θελήσω να επιστρέψω στο σπίτι.
Πάντως, αν κρίνω από τις μέχρι τώρα συνεργασίες σου -Disney, The Jim Gaffigan TV Show, Off Brodway- το αμερικανικό όνειρο δεν είναι άπιαστο για σένα…
Να διευκρινίσω μόνο ότι με την Disney συνεργαζόμουν και προτού μετακομίσω στη Νέα Υόρκη. Νομίζω πως ο καθένας μεταφράζει διαφορετικά το «αμερικανικό όνειρο». Για μένα, αντιπροσωπεύει την ελπίδα. Ότι είμαι πραγματικά δημιουργική κι ευτυχισμένη. Αναμφίβολα, δεν είναι εύκολο. Υπάρχουν πολλά εμπόδια και χρειάζονται άλλες τόσες θυσίες. Όσο μεγαλώνεις, όμως, ξέρεις ποιος είσαι, τι σου ταιριάζει και τι είναι σημαντικό και τι όχι.
Η απόφασή μου να μετακομίσω στη Νέα Υόρκη ήταν το καλύτερο και συνάμα το πιο δύσκολο πράγμα που έκανα ποτέ. Χρειαζόταν να ξεκινήσω από την αρχή, χωρίς οποιαδήποτε επαγγελματική βοήθεια. Το μόνο που είχα ήταν το πάθος και το θάρρος μου να αποδείξω τις ικανότητές μου στον πιο ανταγωνιστικό χώρο, της πιο ανταγωνιστικής χώρας στον κόσμο… Ναι, είμαι τρελή. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου μέχρι να αισθανθώ ότι τα έχω καταφέρει. Γι’ αυτό και είμαι ευγνώμων σε όσους με στηρίζουν και πιστεύουν σε μένα.
Είσαι ευχαριστημένη απ’ όσα έχεις κάνει μέχρι σήμερα;
Είναι δύσκολο να απαντήσω. Αν με ρωτούσες πριν από μερικά χρόνια, θα σου έλεγα ότι τίποτα δεν μου αρκεί. Σήμερα, ξέρω ότι δεν θα άλλαζα τίποτα. Ποτέ δεν άφησα τον εαυτό μου να μην κάνει όσα ήθελε. Πάντα έδινα όλο μου το είναι και θα συνεχίσω να το κάνω. Οπότε, ναι. Είμαι ευχαριστημένη. Από την άλλη όμως, είμαι αχόρταγη. Διαρκώς θέλω περισσότερα. Όχι, όμως, με τον τρόπο που ίσως πιστεύουν ορισμένοι. Δεν θέλω να γίνω διάσημη ή celebrity. Θέλω να κάνω καλές δουλειές, να ζω σ’ ένα όμορφο σπίτι και να νιώθω την ανάγκη να βελτιώνομαι διαρκώς.
Υπήρξαν στιγμές που έπεσε η αυτοπεποίθησή σου, λόγω του έντονου ανταγωνισμού;
Πάνω απ’ όλα, σέβομαι το ταλέντο. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πραγματικά ταλαντούχους ανθρώπους. Είναι γελοίο να θέλω να δείχνω καλή, όταν οι υπόλοιποι δεν βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με μένα. Πριν πάω στην Ελλάδα και γίνω μέλος των Hi-5, σπούδαζα και εργαζόμουν στο Λονδίνο, που δεν διαφέρει τόσο από τη Νέα Υόρκη. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι πίστη στον εαυτό σου και να μη σταματάς να εκπαιδεύεις το ταλέντο σου. Το ένα δεν λειτουργεί χωρίς το άλλο. Εδώ υπάρχουν απίστευτα ταλέντα και κάποιοι που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται καν στον χώρο. Προσωπικά, θέλω να συνεργαστώ με τους καλύτερους, γιατί έτσι σημαίνει ότι βελτιώνομαι. Εννοείται πως υπήρξαν στιγμές απόγνωσης. Και είμαι σίγουρη ότι θα υπάρξουν κι άλλες στο μέλλον. Όταν, όμως, είσαι performer, ξέρεις ότι αυτή είναι η φύση της δουλειάς και προχωράς.
Πέρα από τις οντισιόν, εξίσου σημαντικό ρόλο παίζουν και οι γνωριμίες;
Φυσικά. Οι γνωριμίες είναι ένα μεγάλο μέρος αυτής της δουλειάς, το ίδιο όμως και το ταλέντο. Δεν μπορείς να είσαι κακός σ’ αυτό που κάνεις. Υπάρχει ένα μεσαίο επίπεδο, στο οποίο τουλάχιστον όλοι τραγουδάνε πολύ καλά. Έπειτα, εξαρτάται από το τι απαιτεί ο εκάστοτε ρόλος. Ούτε εδώ είναι όλα τέλεια. Αλλά το σύστημα ελκύεται από τα ταλέντα, ειδικά όταν μιλάμε για διάρκεια και όχι για «δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας».
Πώς είναι μια τυπική μέρα σου στη Νέα Υόρκη;
Μένω στο Μπρούκλιν, οπότε χρειάζομαι γύρω στα 45 λεπτά για να φθάσω στο Μανχάταν. Συνήθως, τα πρωινά έχω κάποιο voice over ή οντισιόν για θέατρο, ακολουθούν πρόβες υποκριτικής, μελέτη στο σπίτι, ενώ έχω να απαντήσω σε δεκάδες emails και τηλεφωνήματα. Αν έχω κάποιο show κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, θα πρέπει να προετοιμαστώ κατάλληλα. Ουσιαστικά, δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να κάνω όλα όσα θέλω. Έχω ξεχάσει τι είναι τα ψώνια, εκτός κι αν πρόκειται για το σούπερ μάρκετ.
Τι είναι αυτό που σου αρέσει;
Η ελευθερία του να είσαι διαφορετικός. Είναι υπέροχο ότι εδώ μπορώ να είμαι ο εαυτός μου!
Αυτό δεν ίσχυε εδώ;
Πάντα, αισθανόμουν κάπως αποκομμένη. Πολλές φορές, χρειάστηκε να εξηγήσω τις πράξεις μου στους άλλους. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Όταν βρίσκομαι με ανθρώπους σαν εμένα, εκφράζομαι καλύτερα.
Έκανες γρήγορα φίλους;
Έχω αποκτήσει μερικούς υπέροχους φίλους. Ωστόσο, η Νέα Υόρκη δεν είναι τόσο φιλική... προς τις φιλίες. Οι ρυθμοί της είναι τόσο βάρβαροι, που χρειάζεται προσπάθεια για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις.
Από το pop, πώς «μεταπήδησες» στη metal και μάλιστα με δικιά σου μπάντα, με την ονομασία «Ascending»;
Έμπαινα ολοένα και πιο πολύ στη rock μουσική και στο τέλος κατέληξα στη metal. Νιώθω ότι αυτό το είδος είναι πιο κοντά σε μένα, παρόλο που κατά καιρούς επιστρέφω στην pop. Η φωνή μου είναι τέτοια, που πάντα ταίριαζε με όποιο project κι αν καταπιανόμουν.
Γιατί δεν ασχολήθηκες με την υποκριτική όσο βρισκόσουν στην Ελλάδα;
Κυρίως επειδή στο Λονδίνο μαθήτευσα πλάι σε φανταστικούς δασκάλους, με βάση τη βρετανική ηθική και την αγγλική γλώσσα. Δεν ήταν εύκολο, ξαφνικά, να ερμηνεύσω σε μια άλλη γλώσσα, ακόμη κι αν αυτή ήταν η μητρική μου. Χρειαζόταν να μελετήσω εις βάθος την ελληνική γλώσσα και πάντα ήμουν τόσο απορροφημένη με τη μουσική, που δεν τα κατάφερνα. Ίσως κάποια στιγμή να επιστρέψω και να το κάνω.
Πιστεύεις ότι δεν σου δόθηκαν οι κατάλληλες ευκαιρίες στην Ελλάδα;
Δεν γνωρίζω την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Δεν ξέρω αν τα προβλήματα ήταν δικά μου ή του συστήματος. Αναπολώ όμως εκείνο το διάστημα. Δεν θα ήμουν εδώ, χωρίς όσα έκανα στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Τραγούδησα μπροστά σε εκατομμύρια στη Eurovision και σε χιλιάδες όσο ήμουν στις Hi-5. Πώς μπορώ να παραπονιέμαι; Σίγουρα, θα ήθελα περισσότερα, αλλά πάντα λειτουργούσα με το συναίσθημα, παρά με το μυαλό. Σε ό,τι κι αν έκανα, ήμουν αληθινή.
Τουλάχιστον, με τα χρόνια κατάφερες να αποκτήσεις γερό στομάχι;
Παρόλο που δείχνω δυνατή, είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη. Αυτή όμως είναι η άμυνα μου. Και όσο περνάνε τα χρόνια, η κατάσταση χειροτερεύει. Παράλληλα, όμως, μαθαίνω να εμπιστεύομαι ολοένα και περισσότερο το ένστικτο μου κι έτσι μένω μακριά από καταστάσεις που ενδεχομένως με βλάψουν.
Αλήθεια, τι σου λείπει πιο πολύ αυτή την περίοδο;
Η ασφάλεια. Είμαι περισσότερο δημιουργική από ποτέ, έχοντας επιτέλους δίπλα μου ανθρώπους που με καταλαβαίνουν και νοιάζονται για μένα. Παρόλο που προχωρώ μπροστά, εύχομαι να μπορούσα να ξέρω ότι όλα θα πάνε καλά. Αλλά, θα μου πεις, ποιος δεν θα το ήθελε αυτό;
Το χταποδάκι, τις παραλίες, την άμμο, τη θάλασσα, τον ήλιο, τη χωριάτικη σαλάτα, τα φασολάκια, το αυτοκίνητό μου, τους φίλους μου. Ακόμη και το να φορέσω ψηλοτάκουνα για να βγω έξω, γιατί στη Νέα Υόρκη έχει πολύ ποδαρόδρομο κι είναι… απαγορευτικά.
Όταν κλείνεις τα μάτια, τι φαντάζεσαι;
Ότι είμαι στη Χαβάη για ένα μήνα. Επίσης, θέλω η οικογένεια και οι φίλοι μου να είναι ασφαλείς κι ευτυχισμένοι. Και θέλω ένα σωρό φανταστικούς ρόλους να γεμίζουν τη ζωή μου.
Και όταν τα ανοίγεις, τι βλέπεις;
Τις όμορφες στιγμές που πέρασαν, αλλά και το «βουνό» της ζωής μου, που ορθώνεται μπροστά μου. Παρόλο που είναι ψηλό, εγώ το μόνο θέλω να κάνω είναι να το «σκαρφαλώσω»!
πηγή:
- http://like.philenews.com/el-gr/people-sunantisis/1478/45172/sti-nea-yorki-boro-na-eimai-o-eaftos-mou
- http://www.philenews.com/el-gr/koinonia-anthropoi/443/262790/marlen-angelidou--sti-nea-yorki-boro-na-eimai-o-eaftos-mou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου